Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

και τώρα το παραμυθάκι της ημέρας [..η επιστροφή]

Δεν της είχε περάσει καν απο το μυαλό πάλι, μα έτσι δεν συμβαίνει και κάθε φορά..?
Χαραμιζει τη μέρα της,τουλάχιστον όχι μόνη σαν ανεμώνη τούτη τη συγκεκριμένη..[χμ... τι μέρα να ήταν άραγε?]

Είναι δυάδα σήμερα και κάνουν κάτι που το ξέρουν πολύ καλά,γκρινιάζουν και απορούν,όλη τη μέρα.Πότε χασκογελάνε και πότε ονειροχαζεύουν σκοντάφτωντας εδώ και εκεί..

Περπάταγαν θαρρώ κατηφορίζωντας,αντιπροσωπεία με αθλητικά είδη,εσωρουχάδικο,μία μικρή στοά,κατάστημα με dvd,μετρόπολις και λοιπά..
-..........?[βλέμμα έκπληκτο],
-τον έιδα[πόδια ακορντεόν,γκλον γκλον!!]

"Γειά σου,τι γίνεσαι ρε?"
"Καλά ρε,μια χαρά,εσύ?"
κλπ,κλπ,κλπ......

Για άγνωστο λόγο νιώθει πως πρέπει να φύγει[απίστευτο λες και συνέβαινε συχνά!],είχε μείνει ξερή ως συνήθως και επρόκειτο πάλι για τον ίδιο "αυτόν",είχε και μάρτυρες πάντως,ρωτήστε!
Υπάρχει μιά αίσθηση αμοιβαίας συμπάθειας και τα δολοφονικά βλέμματα δίνουν και παίρνουν πάλι..

Προσπαθεί να σταματήσει την κουβέντα και να την κάνει με ελαφρά,κάτι στριφογυρίζει και προκαλεί μία στομαχική διαταραχή[ε, μιά απόρριψη δεν είναι και μικρό πράγμα] ενώ εκείνος φανερά θέλει να μείνει.Μα δυστυχώς σιωπή,οι λέξεις κόλλησαν στην άκρη του μυαλού του ως συνήθως[προφανές και τραγελαφικό].

Γυρνώντας έχει ένα χαμόγελο σαν από διαφήμιση οδοντόκρεμας,σε συνδυασμό με την άπειρη βλακεία που διαπερνάει το βλέμμα της..[δε θα βάλει μυαλό ποτέ]
Σκέφτεται... "είδες τι έκανε πάλι,?τσάμπα η πρόοδος τόσους καιρούς" και έπειτα κυλλάει σαν το νεράκι στις τρύπες των υπονόμων.



του μπι κοντίνιουντ...!

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

χαμένος-ξοδεμένος..

"θέλω να σε χώσω στο μυαλό μου με τη μία,να δεις τα πράγματα έτσι όπως τα βλέπω και 'γω,να νιώσεις την αδίστακτη και τραγική ειρωνία,γι'αυτό σου περιγράφω κάτι προσωπικό.."[Μεθυσμένα ξωτικά]


Που βρίσκετε ο ένας τον άλλο?
Είναι όλα στιγμές και έπειτα νεκρά σημεία,απο αυτά που ενδέχεται να σκεφτείς ή να σκέφτεσαι..

Πλανιέσαι στον αέρα σαν τη σκόνη,ανεπιθύμητος και κυνηγημένος,
κολλας όπου καταφέρεις να ακουμπήσεις.
Ίσως αν μείνεις μιά μέρα να δεις πως γίνεσαι κομμάτι,μία μάζα συμπαγής από αυτή που δεν ξεχωρίζεις τα επιμέρους κομμάτια της..

-Εκείνος και εκείνη στο τρένο,
-Εκείνη και εκείνος..

Ποτήρι άδειο ή φεγγάρι μισό ή ίσως και τα δυό τους σε μιά αντιστοιχία.'Ενα φως στο
δρόμο του γυρισμού.και μετά σιωπή..

Λονδίνο-Μασσαλία-Βιέννη-Αθήνα-Άμστερνταμ,
ομπρέλα[προστασία και βάσανο-σιγουριά και σκλαβιά]

Η σκέψη μου καμβάς,χαρτί καμμένο,παιχνίδι ατέλειωτο ο κόσμος.Πλάνα μιάς άλλης ζωής που θα 'θελες για 'σένα..
Σταμάτα να νιώθεις έξοδο ή σταμάτα να ξοδέυεσαι..

Μπορώ πάντα να ερμηνέυω,ποτέ όμως να εξηγήσω.

Σκέψεις έκφυλλες?[με ευχαριστεί]Ποιός θα το ορίσει?



Ύπνος-Θάνατος
'Ολα είναι καλά μέχρι να δεις το άλλο.