Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Πιζολιζεεέρ

Ακόμη ένα βράδυ ,

με κράμπες στα βλέφαρα.

Είμαι ζωντανή [απόδειξη]

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Όταν τα λόγια περιττεύουν.



Είμαι κομπάρσος,

σε ταινία του Αρονόφσκι και δεν έχω δυστυχώς σε κόπια το σενάριο. Επίσης όταν πίνω πολύ μου αρέσει να βλέπω τις κόρες μου να διαστέλονται.

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

10 του Mahjong.

Υποτάσσομαι στη φύση μα όχι στο χρόνο.
που έχει όρια,
που δεν παύει να είναι ένα σάπιο κατασκεύασμα,
που είναι μιά προσωπική φυλακή,
που μας βάζει σε πρότυπα και σε νόρμες.
Δεν το θέλω έτσι,δεν είμαι εγώ.


Ακόμη,ψάχνω ένα τρόπο να επικοινωνήσω όσα αισθάνομαι.
Να φέρω τα μέσα προς τα έξω γιατί,
κάνουν εκρήξεις διαδοχικές και πληγιάζουν,
ξεχειλίζουν μα δεν διοχετεύονται,
παύουν ν' ανήκουν στη σφαίρα της δημιουργίας,
δεν είναι γόνιμα.

Δεν το θέλω έτσι,δεν είμαι εγώ.

Κάνουν τον κύκλο τους και καταλήγουν πίσω σε 'μένα.
Δεν το θέλω έτσι,δεν είμαι εγώ.


Και μεγάλωσα με πρότυπα που μ' έμαθαν να μισώ κομμάτια του εαυτού μου και αυτά αναβιώνουν,φροντίζει ο κόσμος γύρω μου γι' αυτό.

Να μου θυμίζει πάνω μου ότι με 'μάθαν να μισώ,

σιχαίνομαι που εγκλωβίζομαι και 'γω σ' αυτά.


Δεν το θέλω έτσι,δεν είμαι εγώ.


Πως λοιπόν εγώ να εκφραστώ και
πες μου τώρα
"ποιά αλυσίδα μας δένει?"

Ξυπνάτε ρε θα πάρω τα βουνά και ούτε που θα το μυριστείτε,αλλά δε με νοιάζει μία ρε..

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Cap ou pas cap

?

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Από τα μάτια μου γλιστρούν χαρές,σκοντάφτω πάνω τους και χάνω την ισορροπία μου.
Το ξέρω είναι αργά,ελπίζω το κρύο να πάρει μαζί του τις πληγές φεύγωντας,να τελειώνουμε,κοιτάω το φως απ'τους σηματοδότες και ζαλίζομαι.
Έχω μάθει καλά,δε φοβάμαι νομίζω.

Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν.

Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πιὸ πολύ,
ὅμως ἡ δική σου τρυφερότητα πόσο καιρὸ ἀκόμα θὰ βαστάξει;
Ὅ,τι μᾶς γλύκανε, τὸ ξέπλυνε ὁ χρόνος κι ἡ συναλλαγή,
ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς χαμογέλασαν βουλιάξαν σὲ βαθιὰ πηγάδια
καὶ μείναν μόνο κεῖνοι ποὺ μᾶς πλήγωσαν,
ἐκεῖνοι ποὺ ἀρνήθηκαν νὰ τοὺς ὑποταχτοῦμε.
Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν βαραίνουν πιὸ πολύ...


~~~
Γυρεύω να επενδύσω την καρδιά μου∙
δεν τα αντέχω πια αυτά τα βλέμματα,
στοιβάχτηκαν πολλά παράπονα στα μάτια μου,
τα χαμόγελά μου πικρίζουν,
το πρόσωπό μου έγινε ολοκαύτωμα -
γυρεύω να επενδύσω την καρδιά μου…


Ν. Χ.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

(Κα)Ποτε.




Ας κλείσει της ψυχής μου το πηγάδι.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Στα γλυκά α-σήμαντα.

Σε είδα στο λεωφορείο,σε κατασκόπευα όσο έγραφες,ύστερα από λίγο σιγουρεύτηκα ότι ετοίμαζες τοποθέτηση [+2μέτρα χα!].
Το αστείο ήταν πως πρόσεξα κάποιον άλλο να με παρακολουθεί-όσο εγώ παρακολουθούσα εσένα που έγραφες.
Οι μετακινήσεις κάποιες φορές γίνονται περίεργα ευχάριστες.
Μέθυσα μόνο στην ιδέα ότι σου έκοψα ένα κομμάτι..

Ερώτηση κρίσεως.

-Λοιπόν είμαι ένας γαϊδαρος που κάνει ζογκλερικά.Τι μετράει περισσότερο,το ότι είμαι γαϊδαρος ή το ότι μπορώ και κάνω ζογκλερικά???

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Εγκιβωτισμός ονείρων [?]

Όνειρο μέσα σε άλλο όνειρο ή πόλλά όνειρα μέσα σε ένα και όλα αυτά σε διάρκεια 5" ή και μιάς ολόκληρης νύχτας.

Ονειρεύομαι στον ύπνο μου ότι ονειρεύομαι και έχω συνείδηση γι'αυτό,αφού δεν τρομάζω γιατί το μυαλό μου λειτουργεί ακόμη και σκέφτομαι :είναι όνειρο,σε λίγο θα δεις,θα ξυπνήσω..

Σε ένα από αυτά ό,τι στον ξύπνιο ονειρεύομαι,κόσμος που νοιάζεται για τον διπλανό του,σαν άνθρωπος,σαν ίδιος προς ίδιο.Θα απλώσω το χέρι μου ακόμη πιο έξω για να ξέρω ότι θα το φτάσεις στα σίγουρα.
Μετά στο άσχετο, μου βγαίνουν και λόγια και εξηγώ σε μιά φίλη μου τι ήταν τα γκουλάκ,σε σύνοδο ύπνου-ξύπνιου,όντως πρέπει να μιλάω.

Βλέπω και ανθρώπους που έυχομαι ποτέ να μη γνωρίσω,γιατί θα θελήσουν να μου κάνουν κακό και εγώ θα τους αφήσω.

Βλέπω ακόμη ότι μπορώ να πετάξω,ότι γίνομαι αόρατη,ότι δεν πονάω.

Βλέπω ανθρώπους να με κυνηγούν,να με σκοτώνουν,να διαμελίζουν τα κομμάτια μου [σπλατεριές γενικά].

Ακόμη,βλέπω πως γέρασα αλλά συνεχίζω να αγαπώ.