Από τα μάτια μου γλιστρούν χαρές,σκοντάφτω πάνω τους και χάνω την ισορροπία μου.
Το ξέρω είναι αργά,ελπίζω το κρύο να πάρει μαζί του τις πληγές φεύγωντας,να τελειώνουμε,κοιτάω το φως απ'τους σηματοδότες και ζαλίζομαι.
Έχω μάθει καλά,δε φοβάμαι νομίζω.