ξέρωπωςδενείναιριζοσπαστικήησκέψηότανλέωπωςλατρεύωτημυρωδιάτωνπαλιώνβιβλίωναλλάχαμένηστιςσκόνεςκαιτηνυγρασίανιώθωχαρούμενηκαιμακάριναείχατοχρόνοναπερπατάωσυνέχειαχαμένημέσασεξεχασμέναστενάτηςαθήναςπουμοιάζουνπωςείναιπαλιώνανθρώπωνμαεγώτανιώθωκαιδικάμουκαινιώθωπωςανήκουνσεόλουςόσουςτααγαπούνκαιθέλουννατουςδώσουνμιάπνοήζεστήσαντηδικήμου.
το τραγικό με μας που μοιρίζουμε τα βιβλία, και τα χαρτιά, είναι ό,τιμέσα στην νοσταλγία και τον ρομαντισμό, δεν αντιλαμβανόμαστε ό,τι αυτό που μυρίζουμε δεν είναι παρά ο ιδρώτας των εργατών που έφτιαξαν το βιβλίο σε κάποιο τυπογραφείο..
ΑπάντησηΔιαγραφήτο συναίσθημα που ο καθένας και η καθεμιά από μας προβάλει σε αντικείμενα δεν είναι πάντοτε ξεκομμένο από την ιστορία τους και πολλές φορές αυτή η ίδια είναι που σε κάνει να νιώθεις πως έλκεσαι προς αυτά..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω θελω!
ΑπάντησηΔιαγραφήρε να το καθιερωσουμε.
να κάνουμε το πέρασμα από την αχρησία στην δημιουργία και τη διατήρηση αναμνήσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφή