Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Όταν ο Φώτης πάει στο ΒΕ.ΣΕ..

-Τι γίνεται τότε?Είσαι σίγουρα καλά?
-Εμ...,να..,δες,ο χρόνος είναι ελάχιστος,κυλάει τόσο γρήγορα..σου ξεφεύγει και ΄συ στέκεσαι ακίνητος ενώ γύρω σου όλοι και όλα συνδέονται και αλλάζουν/κινούνται.
-Μήπως θέλεις να μιλήσουμε?
-Κοίτα,μετά το ζεις.Δες,το βλέπεις μπροστά σου.Κάνεις πράγματα που δε θα τα ΄κανες ποτέ.Σ΄έχει προδώσει ο ίδιος σου ο εαυτός.
-Πολύ κακό,πολύ κακό..
-Και...και...όλα αυτά τα ρημαγμένα αισθήματα απο τη μία και εκείνος ο σιχαμένος σου εγωισμός από την άλλη.
-Θα ΄θελες να ακούσεις <<δώσε μου το χέρι σου>> σωστά???
-Έπειτα όλη αυτή η δυστυχία στον κόσμο,μα δε θα ΄πρεπε.Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλεις να κάνεις/να ζήσεις/να δεις..Μα δε θα σάφήσουν.
Κατά βάθος το νιώθεις και το ξέρεις μα εσύ πώς θα τ΄αλλάξεις?
-Δεν είσαι λίγος,ποτέ δεν είσαι μικρός,μπορείς πολλά.
-Πηγαίνεις μόνος στο δρόμο με τ΄ακουστίκα στα αυτιά σου,ταξιδέυεις,μόνο έτσι μπορείς..η μουσική σου,μία διέξοδος.
Το δέχεσαι,κι εγώ συμφωνώ,σε μικρά πράγματα κρύβονται όλα τα καλά και τα όμορφα.Μα ποιά η ομορφιά όταν δεν τα ΄χεις ούτε αυτά,υποτίθεται πως θα ΄πρεπε.
Θέλεις τόσα να μοιραστείς[μαζί με άλλους όχι με τον εαυτό σου.]
-Κι εσύ τι κάνεις γι΄αυτό ρε???
-Φύγε κι εσύ,σας βαρέθηκα όλους..
Παντού ψέματα,όλο ψέματα,σιχάθηκα..Κάθε λόγος σας αγκάθι μα δε σωπαίνω!


...there's a ghost on the horizon
when i go to bed,
how can i fall asleep at night,
how will i rest my head??
Oh im afraid of the middle place,
between light and nowhere,
I don't want to be the one left in there
....left in there

1 σχόλιο: