Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Το ασυνείδητό μου κι εγώ-μιά συνάντηση που δεν έγινε.

Ή διαφορετικά, "όσα ήθελα να πω και τι τελικά είπα,ή μάλλον δεν είπα"


Κι όντως όταν σκέφτομαι κάποια πράγματα μου φαίνονται απλούστερα απ' ότι είναι στην πράξη,όταν έρχεται αυτή η στιγμή,η στιγμή των πράξεων [για 'μένα πάντα].


Ξέρεις πως είναι να βλέπεις έναν άνθρωπο και να σου φτιάχνει τη μέρα και τη νύχτα,ή ακόμη ακόμη,ξέρεις πως είναι να βλέπεις έναν άνθρωπο και να σου φτιάχνει τη μέρα και τη νύχτα τη στιγμή που ο ίδιος αυτός άνθρωπος μπορεί να σου κάνει τη μέρα ρημάδι σε μιά στιγμή?


Πολύ άσχημο να χτίζεις ιδέες και να εμπλουτίζεις σχέδια πάνω σε μεταβλητές,μετά ποιός έχει την ευθύνη?


Εσύ ονειρεύεσαι τους εφιάλτες μου,εγώ ονειρεύομαι εσένα,εμένα άραγες να μ' ονειρεύεται κανείς..?

3 σχόλια:

  1. με ένα πιάτο καλό φαί σε ονειρεύομαι εγώ πάντως :P ή μήπως θα ονειρεύομαι το καλό φαί σου? χμμ το φαί σου και εγώ, μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάποια στιγμή θα μαγειρέψω να φας για να μη γκρινιάζεις,α και για να μη μιλάς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εμεις εσεις αυτοι....
    εγω σε ονειρευομαι, και καθε φορα σε απιθανες περιπετειες, προχθες ησανε ενας σουπερ ηρωας που πεταγε με το σωβρακο πανω απο το κολαν και ετρωγε μαγικα σπορακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή