Ο κόσμος που τα έχει βρει με τον εαυτό του.
Το ανθρώπινο σώμα <3
Η φωτιά.
Η καλή μουσική.
Που έχω δίπλα μου φίλους που αγαπώ και με αγαπούν.
Να εκφράζομαι με ένα σωρό αντισυμβατικούς τρόπους.
Η επαφή με τη φύση.
Το φως απ'το φεγγάρι και τα κεριά.
Να ζω τη βροχή.
Όταν πιστεύω στα όνειρά μου.
Η ανιδιοτέλεια.
Να μαντεύω τους ανθρώπους.
Η επαφή.
Να κάνω όσους αγαπώ χαρούμενους.
Η ειλικρίνεια ακόμη κι όταν με πληγώνει.
Να κοιτάω στον ουρανό.
Η ιδέα κάποτε να ζήσω σε ένα νεοκλασικό[:P]
Να διαβάζω όμορφα βιβλία.
Να δίνω.
Που νιώθω τα πάντα τόσο έντονα,που παθιάζομαι.
Να ψάχνω τον εαυτό μου.
Ο ήλιος που δεν με καίει.
Η ιδέα ότι θα κολυμπήσουμε μαζί κάποτε σε ένα ποτάμι και θα μου πεις όσα τόσο ήθελα να ακούσω.
Ένα χαμόγελο.
Να είσαι η πρώτη μου σκέψη το πρωί κ η τελευταία το βράδυ [αν κ τετριμένο]
Το κοκκίνισμα στα μάγουλα.
Να ακούω κόσμο να τραγουδάει.
Να νιώθω ερωτευμένη.
Όταν ακούω Cat Power.
Να ονειρεύομαι κοιτώντας το τζάκι.
Να παρακολουθώ τον κόσμο στο δρόμο.
Η απλότητα.
Να πίνω ρακί.
Όταν ζωγραφίζω.
Ο μακρύς χειμώνας,
Εγώ είμαι ένας ξένος κι όσα αγάπησα κι έχουνε πια χαθεί,
τα 'χω ακριβοφυλάξει στης καρδιάς μου τον τόπο τον πιο βαθύ.
Το προσωπάκι γείρε κι αφουγκράσου στο στήθος μου μια καρδιά,
με του Γενάρη μοιάζει την πιο άγρια και σκοτεινή βραδιά.
Φύγε πριν πληγωθείς μακριά μου να σωθείς και ας πονέσει,
Θα πουν για 'μαι πως ήμουνα στο τέλος του χειμώνα,
λουλούδι που δεν άντεξε στο γύρισμα του αιώνα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου